เกาหลีคือใคร การย้ายถิ่น ในสังคมที่เป็นเนื้อเดียวกัน ผู้หญิงเกาหลีวัย 31 ปีให้ความเห็น ฉันเชื่อเสมอว่าเกาหลีเป็นประเทศที่มีเชื้อชาติเดียว และฉันก็ภูมิใจในสิ่งนั้น
อย่างไรก็ตาม เกาหลีกลายเป็นสังคมหลายเชื้อชาติก็ฟังดูไม่ถูกต้อง นี่ไม่ใช่มุมมองที่ผิดปกติ แท้จริงแล้ว ชาวเกาหลีส่วนใหญ่น่าจะเห็นด้วยว่าสังคมเกาหลีนั้นผูกติดและกำหนดโดยเอกลักษณ์ของเกาหลีอย่างแยกไม่ออก ซึ่งอยู่บนพื้นฐานของการผสมผสานระหว่างเชื้อชาติและชาติพันธุ์อย่างแน่วแน่[2]
แนวโน้มที่แข็งแกร่งในหมู่ชาวเกาหลีในการรวมเชื้อชาติและชาติพันธุ์มีนัยยะสำคัญ ซึ่งที่เด่นชัดที่สุดคือสิ่งนี้: มันทำหน้าที่สร้างกรอบความคิดที่เข้มงวดและแคบเป็นพิเศษเกี่ยวกับเอกลักษณ์ของชาติและความเป็นเจ้าของ การที่จะเป็นคนเกาหลีที่ “แท้จริง” นั้น ไม่เพียงแต่ต้องมีสายเลือดเกาหลีเท่านั้น
แต่ยังต้องมีค่านิยม ประเพณี และกรอบความคิดของสังคมเกาหลีด้วย สิ่งนี้ช่วยอธิบายได้ว่าทำไมชาวเกาหลีโพ้นทะเล (จากจีน รัสเซีย ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา และประเทศอื่นๆ ทั่วโลก)
ไม่เข้ากับสังคมเกาหลีในฐานะคนเกาหลี พวกเขาแตกต่าง คนเกาหลี “ตัวจริง” รับรู้ได้ แม้จะร่วมสายเลือดเดียวกันก็ตาม ในขณะเดียวกัน ผู้ที่ขาดความสัมพันธ์แบบ “สายเลือดบริสุทธิ์” ไม่ว่าพวกเขาจะได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างไร ก็ถูกปฏิเสธในฐานะคนนอกเช่นกัน การปฏิเสธนี้ ที่สำคัญกว่านั้น โดยทั่วไปนำไปสู่การเลือกปฏิบัติในรูปแบบที่รุนแรง
เนื้อหานี้ชัดเจนที่สุดสำหรับ “คนอเมริกัน” ซึ่งในเกาหลีใต้ ส่วนใหญ่เป็นเด็กที่เกิดกับผู้หญิงเกาหลีและผู้ชายอเมริกัน
ซึ่งมักจะเป็นทหารสหรัฐฯ สิ่งสำคัญที่ควรทราบในที่นี้คือในปี 1998 เท่านั้นที่สามีที่ไม่ใช่ชาวเกาหลีจะได้รับสิทธิตามกฎหมายในการแปลงสัญชาติ ในขณะที่ภรรยาที่ไม่ใช่ชาวเกาหลีมีสิทธินี้มานานแล้ว ในขณะเดียวกัน จนถึงปี 1994 “การแต่งงานระหว่างประเทศ” ส่วนใหญ่ในเกาหลีจะเป็นระหว่างผู้ชายต่างชาติกับผู้หญิงเกาหลี ตามตรรกะทางชาติพันธุ์และเชื้อชาติของความเป็นเจ้าในเกาหลีใต้
ดังนั้น ชาว Amerasians จึงถูกมองว่าเป็นผู้แทรกแซงที่ไม่ใช่ชาวเกาหลีอย่างแน่นอน ซึ่ง ufabet อยู่ในดินแดนของบรรพบุรุษของพวกเขา หากอยู่ที่ใด การปฏิบัติที่เลวร้ายต่อชาว Amerasians นั้นเกิดขึ้นอย่างที่ Mary Lee และคนอื่นๆ ได้โต้เถียงกัน ซึ่งรุนแรงขึ้นจากความรู้สึกแบบปิตาธิปไตยและความเป็นชายมากเกินไป
เกี่ยวกับอัตลักษณ์ประจำชาติ: เด็กชาว Amerasian เกี่ยวข้องกับ “ความอับอาย” และ “ความอัปยศอดสู” ของอำนาจเหนือตะวันตกที่พิชิตและเหยียดหยามชาวเกาหลี ผู้หญิงเพื่อความสุขทางเพศ[5] ดังนั้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชาวอเมริกาจะถูกกีดกันจากสังคมเกาหลีกระแสหลัก พวกเขาไม่เพียงตกอยู่ภายใต้การล่วงละเมิดระหว่างบุคคลและสังคมที่รุนแรงและแพร่หลายเท่านั้น
แต่ยังรวมถึงการเลือกปฏิบัติทางสถาบันด้วย ตัวอย่างเช่น ผู้ชายชาวอเมริกาถูกห้ามเข้ารับราชการในกองทัพเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นข้อบังคับสำหรับผู้ชายเกาหลีทุกคน และ “ พิธีกรรมทางสถาบันซึ่งช่วยให้เข้าถึงสิทธิพลเมืองได้” เน้นย้ำว่า(กฎหมายนี้แก้ไขในปี 2549 เพื่อให้ชาวเกาหลี “เลือดผสม” สามารถสมัครใจเป็นทหารได้)
ในแง่ที่เป็นรูปธรรม การเลือกปฏิบัติต่อ ชาวอเมริกาส่งผลให้อัตราการออกจากโรงเรียนกลางคันสูงผิดปกติ (และระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยรวมต่ำกว่ามาก)[8] อัตราการว่างงานและการจ้างงานต่ำกว่าเกณฑ์สูงขึ้นอย่างมาก และค่าจ้างที่ต่ำกว่ามาก
